Voor mij waren de twee dialoogtafels in de Amersfoorte binnenstad, georganiseerd in 2015 en 2016, een kennismaking als gespreksleider met deze oudste doelgroep. Ik was verrast een groep ouderen te treffen die als gemene deler had dat ze allen nog zeer actief willen zijn en daar ook het nodige over te vertellen hadden. De behoefte om te spreken bleek zelfs zo groot dat ik daar veel meer ruimte voor moest bieden dan ik had voorzien.
Gaandeweg ontstond er meer rust, toch bleek de behoefte te spreken groter dan de behoefte naar elkaar te luisteren. Als we het hebben over actief zijn en meedoen dan was dit misschien wel het meest tekenende van die groep. De groep wilde graag spreken, gehoord en gezien worden. Spijkers met koppen slaan. Er leek haast bij, alsof je op deze leeftijd nog maar weinig tijd hebt. Men wilde boter bij de vis, afspraken maken en aan de slag. Daar hadden ze allerlei ideeën over. En ook nog een verlanglijstje voor de gemeente. Daar vond de groep gehoor.