Toen ik acht jaar oud was ging ik met mijn opa naar het zwembad in Egmond aan zee. Daar vroegen ze aan mij opa: bent u bejaard? Ik wist niet wat ik hoorde. Ik werd woedend en riep: ‘mijn opa ís niet bejaard!’. Ik associeerde het woord ‘bejaard’ namelijk met een stokoud persoon die op het sterven na dood was. En dat was mijn opa zeker niet! Nee, hij rookte stiekem een sigaretje, nam ons mee voor een ijsje bij de Italiaanse ijssalon. Opa zwom voor me uit in zee om de kwallen weg te jagen, waar ik altijd bang voor was. Eh, nog altijd ben! Hij vertelde verhalen over zijn ondeugende streken. Hij fietste met ons, viel zelfs een keer met fiets en al, maakte een koprol en stond vrolijk overeind. Opa was mijn held en zéker niet bejaard!
Boos keek ik de kassajuffrouw aan. Daarna had mijn opa de grootste moeite om toch nog 65-plus korting te krijgen op het zwembadkaartje want hij had geen pasje of identiteitskaart mee om aan te tonen dat hij de 65 daadwerkelijk gepasseerd was. Mijn lieve opa is uiteindelijk 87 jaar geworden, licht dementerend. En we hebben tot het laatste toe leuke dingen ondernomen. We gingen naar musea, we liepen door straten van Amsterdam. Ik zag hoe zijn wereld kleiner werd maar hij bleef genieten van zijn dagelijkse stiekeme sigaretje, het glaasje jenever, zijn loopje naar de Dappermarkt. Mijn opa is nooit bejaard geworden.
Nog altijd vind ik leeftijd onbelangrijk. In mijn werk, in mijn vrijwilligerswerk en in mijn privéleven ontmoet ik zoveel mensen van verschillende leeftijden. In binnen- en buitenland. Met en zonder beperkingen. Met verschillende interesses en talenten. Mensen zijn divers. Het is prachtig om mensen aan te spreken op hun talenten, ook als het mensen zijn met beperkingen. Ik merk dat ouderen het fijn vinden bij elkaar te komen en aansprekende activiteiten te ondernemen. Dat neemt niet weg dat veel ouderen ook graag contacten willen met mensen van andere leeftijden, culturen en generaties. Het één hoeft het ander niet aan te sluiten. Samenkracht80+ levert hier een bijdrage aan. Het mooie ervan is dat ouderen zelf aan de slag gaan. Het gaat om meepraten en meedoen. De levenservaring, kennis, kunde wordt zichtbaar gemaakt. Oud is goud!